จน-เครียด-เมา ผัววัยแค่17เตะเมีย-ลูกร่วงดับ

ส่องธรรม ล้ำภาษิต : ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด

การได้ประโยชน์เป็นสิ่งสำคัญ แต่มีบางถ้อยคำแม้เราได้ประโยชน์ก็ไม่ควรพูด ถ้อยคำที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน แม้เราจะได้ประโยชน์ก็ไม่สมควรพูด

รักต้องสู้...เพราะเรายังมีศูนย์กลางกายอยู่

เรื่องราวชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดมาในครอบครัวที่ลำบาก อาศัยอยู่กับคุณปู่-คุณย่าซึ่งมีฐานะยากจน คุณพ่อปกติเป็นคนขยัน แต่ชอบดื่มสุรา เมื่อเมาแล้วชอบด่าทอ และทำร้ายคนรอบข้าง แม้แต่แม่ของตัวเองก็ไม่เว้น...เมื่อเธอโตขึ้น เธอพบรักกับชายคนหนึ่ง ตอนแรกทุกอย่างดีไปหมด แต่ต่อมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้าม จนในที่สุด คนที่เธอรัก ได้ใช้ปืนยิงเธอจนบาดเจ็บสาหัส ก่อนที่จะใช้ปืนกระบอกนั้นจบชีวิตของตนเอง...ปัจจุบัน เธอพิการ แต่ก็จะทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตร ต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ

มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - สู่เส้นทางนิพพาน

พระบรมศาสดาประทานพระโอวาทว่า "อานนท์ เธอเป็นผู้ที่ได้ทำบุญไว้ดีแล้ว ในบรรดาพุทธอุปัฏฐากทั้งหลายในภัทรกัปนี้ เธอเป็นยอดของอุปัฏฐากเหล่านั้น เพราะฉะนั้น เธอจงหมั่นประกอบความเพียรเถิด จักเป็นผู้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะในภพชาตินี้" แล้วท่านพระอานนท์ ท่านได้บรรลุธรรมโดยขณะที่กำลังเองหลังลงนอน เรื่องราวเป็นอย่างไรนั้น

ผวาบ้านอบต​."ผีสิง" ​ปีศาจสาวสไบเฉียง

วัดพระภาวนาเบอร์ลิน จัดพิธีบรรพชาสามเณร รุ่นที่ 2

วัดพระภาวนาเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนีได้จัดพิธีบรรพชาสามเณรรุ่นที่ 2 จำนวน 8 ท่าน

อานิสงส์ถวายเภสัช

ดูก่อนเทพธิดา ท่านมีวรรณะงาม เปล่งรัศมีไปทั่วทุกทิศ ดุจดาวประกายพรึก เพราะบุญอะไร ท่านจึงมีวรรณะเช่นนี้ เพราะบุญอะไรหนอ ผลอันนี้จึงสำเร็จแก่ท่าน และโภคะทุกอย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่ท่าน

เจอ 'คนรู' อาศัยใต้ดิน นานกว่า20ปี

ตรี นันทรัตน์ เชาวราษฎร์ในละครห้าห้องชีวิต "ห้องนางรำ"

ตรี นันทรัตน์ เชาวราษฎร์ในละครห้าห้องชีวิต "ห้องนางรำ" ความเหนื่อยหน่าย ท้อแท้ ผิดหวัง เสียใจ สุข ทุกข์ เศร้า เคล้าน้ำตา เกิดขึ้นได้แทบทุกวินาทีของเวลาในการใช้ห้องนี้ ที่ไม่ต่างจากช่วงเวลาของชีวิต ที่ใช้หาทรัพย์ภายในห้องทำงานของเรา..ทุกฉาก..ทุกเรื่องราวจะน่าติดตามเพียงใดมาติดตามกันค่ะ ...

การเจริญเมตตาจิต

ผู้ใดมีสติมั่นคง เจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ สังโยชน์ของผู้นั้น ผู้เห็นธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอุปธิกิเลส ย่อมเบาบาง หากว่าเขาไม่มีจิตคิดประทุษร้ายสัตว์แม้สักตัวเดียว เจริญเมตตาอยู่ เพราะเจริญเมตตาจิตนั้น ย่อมเป็นกุศล